شادکامی و ادراک الگوهای ارتباطی خانواده: نقش واسطه‌ای سرمایه روان‌شناختی

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی شادکامی بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه سرمایه روان‌شناختی در دانشجویان انجام شد. دویست و هفتاد نفر (123 پسر، 147 دختر) از دانشجویان دانشگاه شیراز به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریچی، 1997)، پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی (لوتانز و آولیو، 2007)، و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگیل، 2001) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مبتنی بر مراحل بارون و کنی (1986) نشان دادند جهت‌گیری گفت و شنود پیش‌بینی‌کننده مثبت شادکامی است. همچنین، جهت‌گیری گفت و شنود، ابعاد سرمایه روان‌شناختی یعنی خودکارآمدی، امیدواری، تاب‌آوری و خوش‌بینی را به طور مثبت پیش‌بینی‌ کرد اما جهت‌گیری همنوایی قادر به پیش‌بینی هیچ‌ یک از ابعاد سرمایه روان‌شناختی نبود. در نهایت، سرمایه روان‌شناختی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و شادکامی نقش واسطه‌ای را ایفا کرد. در مجموع یافته‌ها نشان دادند ارتباط مطلوب در خانواده، زمینه‌های تعامل بیشتر را برای اعضا فراهم کرده و با رشد بسیاری از توانایی‌های فردی منجر به شادکامی می‌شود.